ฟิล โจนส์ ทำไมถึงยกระดับตัวเองขึ้นมาไม่ได้ (สักที)

วันก่อนมีข่าวออกมาว่า ฟิล โจนส์ กองหลังของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ออกมาปฏิเสธการจัดเทสติโมเนียลแมตช์ของตัวเองแม้ว่าจะรับใช้สโมสรมาอย่างต่อเนื่องถึง 10 ปีด้วยกัน เจ้าตัวบ่นน้อยใจเล็กน้อยซึ่งก็ไม่แปลกที่แม้จะรับใช้ทีมมาถึง 10 ปี ว่ากันตามตรง เค้าก็ยังไม่ใช่กองหลังตัวกลางที่เป็นจริงระดับแกนหลักของทีมอีกเหมือนกัน เพราะอะไรทำไม ฟิล โจนส์ ถึงไม่สามารถยกระดับตัวเองขึ้นมาได้ เรามาวิเคราะห์กัน
เจ็บ เจ็บ เจ็บ แล้วก็เจ็บ
การเล่นฟุตบอลโดยเฉพาะในพรีเมียร์ลีคนั้น ปฏิเสธไมได้เลยว่าลีคนี้เล่นกัน แรง เร็ว โหด ดุ มาก ทั้งไหล่ชน เบียดทั้งบนพื้น กลางอากาศ การเข้าบอล ปั๊มบอลแบบไม่มียั้ง เสียบเป็นเสียบตายกันเลยทีเดียว จึงไม่แปลกที่จะมีอาการบาดเจ็บกันได้ ยิ่งฟิล โจนส์เล่นกองหลังด้วยแล้วการปะทะกับกองหน้าฝ่ายตรงข้ามถือว่าเป็นเรื่องปกติมาก ฟิล โจนส์ เองก็เช่นกัน เค้าบาดเจ็บบ่อยมาก ทำให้การเล่นไม่ต่อเนื่อง เล่นแล้วก็เจ็บ พอจะหาย ลงเล่นไม่เกิน 3 นัดก็เจ็บอีกวนอยู่อย่างนี้ไม่ไปไหน มันก็เลยทำให้เค้ายกระดับตัวเองไม่ได้สักที
เล่นบอล ต้องใช้สมอง
การเล่นกองหลังนั้นหากเล่นกองหลังตัวกลาง (เซนเตอร์แบ็ค) ถ้าเล่นระบบกองหลัง 4 คน เซนเตอร์แบ็คสองคนจะแบ่งหน้าที่กันชัดเจน คนหนึ่งเล่นตัวชน คอยเข้าปะทะกับกองหลังฝ่ายตรงข้าม เพื่อบดบี้ ขยี้ให้เล่นยากที่สุด แล้วให้อีกคนเป็นตัวรอง ตัวซ้อน เก็บบอลที่ฝ่ายตรงข้ามเล่นพลาดออกมา ส่วนใหญ่ฟิล โจนส์จะได้รับหน้าที่บทบาทแบบแรก ทีนี้การเล่นแบบเอาตัวเข้าสู้นั้นจริงอยู่ว่าต้องใช้ร่างกายปะทะ แต่มันก็ต้องใช้สมองในการเลือกจังหวะเข้าปะทะด้วย ไม่ใช่เอากำลังเข้าสู้อย่างเดียว หลายครั้งเราจะเห็นว่า ฟิล โจนส์ เข้าบอลแบบที่เรียกว่า เข้าพรวด จนเสียเหลี่ยมไปเอง ทำให้ทีมเสียประตู แถมดูเป็นตัวตลกไปด้วย
จากเหตุผลสองข้อดังกล่าว ทำให้เวลาเปลี่ยนผู้จัดการทีมคนใหม่ เค้าก็มักจะเลือกซื้อกองหลังมาเล่นแทน ฟิล โจนส์ตลอด เพราะคิดว่า โจนส์ ไม่ดีพอจะลงเล่นให้นั่นเอง อย่างไรก็ตาม ในฐานะแฟนบอลก็ต้องขอปรบมือในวิถีมืออาชีพของ ฟิล โจนส์ ที่ไม่เคยออกมางอแง เรียกร้องอะไรเลย ทำหน้าที่ของตนเองต่อไป ก็หวังว่าเราจะได้เห็นเค้าขึ้นมาเป็นตัวหลักของทีมสักที